TALDE LANA
Talde lana kontzeptuari buruz
pentsatzen hasten banaiz, taldean, hau da, pertsona bat baino gehiagoren artean
burutzen den lan jakin bat datorkit burura, baina egia esanda "talde
lan" kontzeptuak bereganatzen duena hori baino askoz gehiago da. Argi dago
beraz, talde lanen edota lan taldeen helburu nagusienetarikoa elkarlanean
zerbait sortzea edo burutzea dela, eta horretarako oso garratzitsua da subjetu
guztien partehartzea.
Daukadan izaeragatik eta jendearekin hartuemanak sortzeko
nahikoa abila naizelako, betidanik funtzionatu izan dut ondo talde lanetan eta
gustuko dudan metodologia bat dela esatera ere ausartuko nintzateke. Uste dut,
orokorrean, gure ekintza propioek besteengan eragina izateak edota izan ahal
izateak nolabaiteko "presio plus" bat eragiten digula eta era honetan
zuzentasun-ardura gehiagorekin lan egiten dugula.
Esperientzia propioaz hitz egin
beharko banu, aurrez esan bezala, talde lanetan ondo aritu izan naizela esango
nuke, nahiz eta aitortu beharra dudan, normalean ondo moldatzen naizen
jendearekin lan egiten dudala eta honek eroso sentiarazten nau. Nire ustez,
partaideen arteko komunikazioa eta planifikazioak berebiziko garrantzia du
talde lanean, beraz, garrantzitsua iruditzen zait kideen arteko harremana
egokia izatea, egokitasun honek aurrez aipaturiko komunikazio eta planifikazioa
eragiten baititu.
Bestalde, aipatu beharra dago, talde
lanak ere badituela bere galera edota zailtasunak. Lehenik eta behin, taldean
desadoztasunak adieraztea zaila dela iruditzen zait, askotan ez baitugu jakiten
taldekideak zein iritzi duten eta aurrerapausoa ematea zaila egiten zaigu.
Bigarrenik, partaide guztiak lana burutzeko geratzea zaila egiten da bakloitzak
ordutegi, ohitura, betebehar… desberdinak baitutugu eta hori ondo koordinatzea
ez da erraza izaten.
Amaitzeko, eta aurrez esandago
guztiaren laburpen txiki bat eginez, esan beharra daukat talde lanean aritzea
bai pertsonalki eta bai kognitiboki ikasteko egokia iruditzen zaidala nahiz eta
bere zailtasunak ere badituen.
IKASTEN
IKASI
Ikastea, ezagutzak gehitzen joatea
dela esango nuke, jaiotzen garen unetik hil arte gure ezagutza handituz joaten
da etengabe, ezagutzak alde guztietatik jasotzen ditugu eta era berean gure
buruan artxibatzen ditugu.
Argi dago, pertsona bakoitza mundu
bat dela eta gauzak egiteko era derbedinak dauden moduan, ikasteko ere teknika,
ohitura, era… desberdinak daude. Ni pertsonalki oso txarra naiz gauzak
memorizatzen, zaila egiten zait kontzeptuak buruz ikastea, psikologia,
historia… bezalako gai mamitsu eta teorikoak ikasi behar ditudanean, kontzeptu
eta ideien arteko loturak aurkitzen zaiatzen naiz. Gainera, ezinbestekoa egiten
zait kontzantratuta egotea, ezin izaten dut edozein lekutan ikasi, ixiltasuna,
argi egokia eta egun ona izatea ia derrigorrezkoak dira nire ritualean.
Jakitea oso gustuko dudan arren,
ikastea ez zait asko gustatzen, aspertu egiten nau, nekatu. Bestalde ikasleen
bizitza biziki maite dut, unibertsitatea, lagunak egitea, egunero zerbait
egiteko jaikitzea… asko gustatzen zait, hau da, azterketa garaitik kanpo
igarotzen den denboran oso lasai bizi naiz. Azterketa garaian aldiz, aurrez
egin gabeko lan guztia egin behar izaten dut eta dexentetan agobiatzen naiz. Beraz,
esan daiteke, ikastun gisa ondo sentitzen naizen arren, dena amaierarako utziko
ez banu gauzak hobeto joango zitzaizkidala.
KOMUNIKAZIO
ERAGINKORRA
Komunikatzea aldiz ez da zaila
egiten zaidan gauzetako bat, sarritan esaten didate asko hitz egiten dudala,
eta nahiz eta badakitan asko hitz egiteak ez duela ondo kominikatzea
baldintzatzen, nire ustez, nahiko ondo komunikatzeko gaitasuna dut. Aurkezpenak
egiteko orduan adibidez, ez naiz urduri jartzen, gehiago esango nuke gustuko
dut aurkezpenak egitea, jendea nik esaten dudana entzuten dagoela pentsatzea
gustuko baitut.
Komukikatzeko zailtasun handienak,
sentimendu edo emozioak adieraztean izan ohi ditut, gehienetan zaila egiten
baita besteek zer pentsatzen duten jakitea eta nik igorriko diedanak zer
eraginko dien ez jakiteak apur bat kikiltzen nau.