martes, 19 de febrero de 2013

LOMCE



     Gaurko klasean irakasleak Lomce legea (Ley Organica para la mejora de la Calidad Educativa) aipatu du, eta baita beraren ondorioz sufri ditzazkegun zenbait aldaketa ere. Nik neuk pertsonalki askotan entzun eta irakurri izan ditut lege honi buruzko albiste, informazio, artikulu... ugari baina gaur arte selula ez dut argi izan zer aldaketa eragingo zituen ezta zertan datzan ere. Hemen duzue lege berriaren laburpen txiki bat:

Historia pixka bat...

- LOE orain arteko legearen erreforma izango zena da LONCE
- "Lonce" deituriko legea Jose Ignacio Wert-ek (2011ko abenduaren 22tik hezkuntza ministroa da) bultzatutakoa da


Datu interesgarri batzuk...

- Lege honekin Lehen Hezkuntza eta Derrigorrezko Bigarren Hezkuntzaren amaieran azterketa ebaluagarri batzuk gainditu beharra daude.
- Gurasoen elkartek indarra guztiz galduko lukete
- Ezarritako errendimendua gainditzen ez dituzten eskolek penalzazio garrantzitsuak jasoko dituzte.
         - Ondorioz hizkuntza menperatzen ez duten imigrante askoko eskolak esaterako mediaren azpitik geratuko ziren.


 Ondorioz...

     Aurrez esandakoaren laburpen txiki bat eginez, uste dut lege honek galerak besterik ez dituela ekarriko. Egun hezkuntzaren eremuan eman diren murrizketekin bizi dugun egoerari lege berri honek ekarriko dituen aldaketan batzen badizkiegu, eskola pikutara joateko arrisku guztiak batzen ari gara "coctel" fulminante batean. Gainera, uste dut, azkeneko hamarkadetan hezkuntza sistemak egin duen aurrerapen izugarria egun batetik bestera zapuztuko litzatekela, lege honekin eskola inklusiboa, kulturartekotasuna, talde lana... desagertu egingo baitira.



lunes, 18 de febrero de 2013

Soziologia, hitz potoloa edo lanerako tresna?


Elhuyar hiztegian begiratuko bagenu soziologia hitza gizartearen, gizarte-erakundeen eta gizarte-harremanen azterketa sistematikoa, zehatza eta zientifikoa burutzen duen zientzia bezala definitzen dela konturatuko ginateke. Beraz gauza jakina da zientzia honek esparru oso zabalean burutzen dituela bere ikerketak. Bestalde esan beharra dago hezkuntza berez gizarte-erakunde baten jabe dela, ikastetxez, sailez, irakaslez… osaturiko erakundea alegia, eta irakaslea erakunde hortako organo garratsitzuenetariko bat dela esan genezake, berau baita hezkuntza zuzenean gizarteari transmititzen dion pertsona, ondorioz nire ustetan oso interezgarria litzateke irakasleek soziologiaren jakintza minimo bat edukitzea, irakasten dabilen gizarteari buruzko ezagutza izan dezan.

Dena den urteak aurrera egiten duten heinean, eta bizi garen leku konkretuko testuinguruaren eta faktoreen eraginaren ondorioz, gizakiak eta baita gizarteak ere eraldaketa nabarmen bat jasan izan dute. Eraldaketa honek halaber gizartea eta mundua orokorrean ikusteko moduak aldatzen ditu, hau da, esan genezake, urteek gugan eragiten duten aldaketen poderioz,130 bizi garen sozietatea eta baita soziologia (sozietate hori ikusteko modua) aldatu egiten direla, beraz eta aurrez esan dudana errepikatuz oso interesgarria litzateke hezkuntzaren munduan lanean diharduten irakasleek perspektiba soziologikoa edukitzea. 

Taberner eta Berger historialari eta idazleek heuren lanetan adierazten duren moduan, soziologiaren prespektiba edukitzeak bizi zaren mundu hau hobero ezagutu eta ulertzea dakar, horregatik, uste dut, urte batzuk igaro eta ikastetxeren batean lanean hasten naizen unean ondo etorriko zaidala nire lana ikusmolde soziologikoarekin erreparatzea. Alde batetik, nire ustez ez delako gauza berdina Euskal Herriko ikastola batean hiru urteko umeei klasea ematea edota Indonesiako herrixka bateko eskolako irakasle izatea, bi leku hauetako gizartea, errekurtsoak, kultura… oso desberdinak baitira eta fenomeno honek erabat aldatzen du leku bateko edo besteko egoera. Bestetik irakasle izatea klasera joan eta haurrekin egotea baino askoz gauza zabalagoa da nire aburuz, etorkizun batean arazoei konponbideak aurkitu beharko dizkiegu, haurrek dituzten portaerak haztertu beharko ditugu, beste lankideekin nolabaiteko sozietate batean burutu beharko dugu lankidetza… eta guzti honetarako soziologiaren oinarrizko jakintza bereganatua izatea onuragarria zaidala iruditzen zait.

lunes, 4 de febrero de 2013

Hausnarketa landuz...



TALDE LANA

            Talde lana kontzeptuari buruz pentsatzen hasten banaiz, taldean, hau da, pertsona bat baino gehiagoren artean burutzen den lan jakin bat datorkit burura, baina egia esanda "talde lan" kontzeptuak bereganatzen duena hori baino askoz gehiago da. Argi dago beraz, talde lanen edota lan taldeen helburu nagusienetarikoa elkarlanean zerbait sortzea edo burutzea dela, eta horretarako oso garratzitsua da subjetu guztien partehartzea. 

Daukadan izaeragatik eta jendearekin hartuemanak sortzeko nahikoa abila naizelako, betidanik funtzionatu izan dut ondo talde lanetan eta gustuko dudan metodologia bat dela esatera ere ausartuko nintzateke. Uste dut, orokorrean, gure ekintza propioek besteengan eragina izateak edota izan ahal izateak nolabaiteko "presio plus" bat eragiten digula eta era honetan zuzentasun-ardura gehiagorekin lan egiten dugula.

            Esperientzia propioaz hitz egin beharko banu, aurrez esan bezala, talde lanetan ondo aritu izan naizela esango nuke, nahiz eta aitortu beharra dudan, normalean ondo moldatzen naizen jendearekin lan egiten dudala eta honek eroso sentiarazten nau. Nire ustez, partaideen arteko komunikazioa eta planifikazioak berebiziko garrantzia du talde lanean, beraz, garrantzitsua iruditzen zait kideen arteko harremana egokia izatea, egokitasun honek aurrez aipaturiko komunikazio eta planifikazioa eragiten baititu.

            Bestalde, aipatu beharra dago, talde lanak ere badituela bere galera edota zailtasunak. Lehenik eta behin, taldean desadoztasunak adieraztea zaila dela iruditzen zait, askotan ez baitugu jakiten taldekideak zein iritzi duten eta aurrerapausoa ematea zaila egiten zaigu. Bigarrenik, partaide guztiak lana burutzeko geratzea zaila egiten da bakloitzak ordutegi, ohitura, betebehar… desberdinak baitutugu eta hori ondo koordinatzea ez da erraza izaten.

            Amaitzeko, eta aurrez esandago guztiaren laburpen txiki bat eginez, esan beharra daukat talde lanean aritzea bai pertsonalki eta bai kognitiboki ikasteko egokia iruditzen zaidala nahiz eta bere zailtasunak ere badituen.


IKASTEN IKASI

            Ikastea, ezagutzak gehitzen joatea dela esango nuke, jaiotzen garen unetik hil arte gure ezagutza handituz joaten da etengabe, ezagutzak alde guztietatik jasotzen ditugu eta era berean gure buruan artxibatzen ditugu.

            Argi dago, pertsona bakoitza mundu bat dela eta gauzak egiteko era derbedinak dauden moduan, ikasteko ere teknika, ohitura, era… desberdinak daude. Ni pertsonalki oso txarra naiz gauzak memorizatzen, zaila egiten zait kontzeptuak buruz ikastea, psikologia, historia… bezalako gai mamitsu eta teorikoak ikasi behar ditudanean, kontzeptu eta ideien arteko loturak aurkitzen zaiatzen naiz. Gainera, ezinbestekoa egiten zait kontzantratuta egotea, ezin izaten dut edozein lekutan ikasi, ixiltasuna, argi egokia eta egun ona izatea ia derrigorrezkoak dira nire ritualean.

            Jakitea oso gustuko dudan arren, ikastea ez zait asko gustatzen, aspertu egiten nau, nekatu. Bestalde ikasleen bizitza biziki maite dut, unibertsitatea, lagunak egitea, egunero zerbait egiteko jaikitzea… asko gustatzen zait, hau da, azterketa garaitik kanpo igarotzen den denboran oso lasai bizi naiz. Azterketa garaian aldiz, aurrez egin gabeko lan guztia egin behar izaten dut eta dexentetan agobiatzen naiz. Beraz, esan daiteke, ikastun gisa ondo sentitzen naizen arren, dena amaierarako utziko ez banu gauzak hobeto joango zitzaizkidala.


KOMUNIKAZIO ERAGINKORRA

            Komunikatzea aldiz ez da zaila egiten zaidan gauzetako bat, sarritan esaten didate asko hitz egiten dudala, eta nahiz eta badakitan asko hitz egiteak ez duela ondo kominikatzea baldintzatzen, nire ustez, nahiko ondo komunikatzeko gaitasuna dut. Aurkezpenak egiteko orduan adibidez, ez naiz urduri jartzen, gehiago esango nuke gustuko dut aurkezpenak egitea, jendea nik esaten dudana entzuten dagoela pentsatzea gustuko baitut.

            Komukikatzeko zailtasun handienak, sentimendu edo emozioak adieraztean izan ohi ditut, gehienetan zaila egiten baita besteek zer pentsatzen duten jakitea eta nik igorriko diedanak zer eraginko dien ez jakiteak apur bat kikiltzen nau.